Generalnie prawie każdy będzie potrzebował pomocy prawnej, czy reprezentanta w sądzie. Bez znaczenia, czy jesteśmy niewinni, czy nie. Dlatego dobrze jest poszukać: i znaleźć dobrą dla nas kancelarię.
Koszty sądowe
Wiele osób czuje pewną obawę przed skierowaniem sprawy do rozstrzygnięcia droga sądową. Jednak niewiele osób wie, ze takie rozprawy wcale nie muszą ciągnąć się długimi latami, zwłaszcza jeżeli chodzi o sprawy, które są dość jasne i przejrzyste, a do sądu należy jedynie wydanie wyroku i jego egzekucja. Sporo osób boi się kosztów sądowych, które trzeba przyznać, ze potrafią być dość dotkliwe. Do tego jeszcze koszty obrońcy i już robi się niemała kwota, którą trzeba zapłacić.
Na szczęście kiedy wygrywamy sprawę sąd najczęściej obarcza kosztami pozwanego lub przegranego w sprawie, jednak nie to regułą i trzeba się przygotować na pokrycie tychże kosztów. Istnieje też możliwość zaskarżenia wyroku do sądu drugiej instancji co pozwala również na zaskarżenie kwoty kosztów sądowych.
O wymaganiach zawodowych: Adwokat
Wymagania zawodowe
Adwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adwokaturze oraz zdać egzamin adwokacki. Osoby posiadające tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie prawa są zwolnieni z konieczności odbycia aplikacji i zdawania egzaminu adwokackiego.
Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich. Prawo wykonywania zawodu ma tylko ten, kto został wpisany na listę adwokatów przez okręgową radę adwokacką. W Polsce wpisanych na listę jest ponad 7 tys. adwokatów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat
Wiki: Sądy w Rzymie
W starożytnym Rzymie rozróżnić należy trzy okresy: monarchii, republiki i cesarstwa.
W okresie monarchii władzę sądowniczą sprawowali królowie.
W okresie republiki władzę sądowniczą (iurisdictio) sprawował konsul. Z racji tego, że konsulowie w Rzymie kierowali całym państwem w roku 367 p.n.e., by odciążyć urząd konsularny powołano urząd pretora. Pretorzy czuwali nad prawidłowym przebiegiem procesu sądowego i udzielali ochrony pozaprocesowej (np. udzielali opiekunów osobom ułomnym). Same rozstrzygnięcia zapadały przed sędziami (iudex / arbiter), którymi były osoby wybierane przez strony. W drobnych sprawach podczas targowisk spory rozstrzygali edyle kurulni.
W okresie cesarstwa następowało systematyczne odbieranie władzy sądowniczej pretorom na rzecz innych urzędników podporządkowanych hierarchicznie cesarzowi. Magistratury reprezentowały bowiem autorytet cesarza i mogły egzekwować werdykt przymusem państwowym. Dodatkowo każda sprawa mogła trafić do urzędnika wyższego stopniem drogą apelacji, a nawet do cesarza.
Nie można przecenić roli procesu rzymskiego w kształtowaniu prawa w Europie. Sądy, jakie znamy, pochodzą w prostej linii od organizacji sądownictwa w starożytnym Rzymie. Podstawą naszego postępowania sądowego jest bowiem proces rzymski, a wygląd sal rozpraw polskich sądów przejęty jest wprost od rzymskich pretorów urzędujących na forum.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sąd