Zapraszamy do sklepu Czyszczenie studzienek kanalizacyjnych
Obecnie przy laboratoriach chemicznych budowane są osobne oczyszczalnie ścieków, zbierające jedynie ścieki pochodzące z laboratoriów. Są one nowocześnie wyposażone w ten sposób, żeby mogły od razu obniżać szkodliwość czynników chemicznych, które mogłyby oddziaływać na środowisko naturalne i okolicznych mieszkańców oraz neutralizować powstające w laboratoriach nieprzyjemne zapachy, które również mogłyby przedostawać się na zewnątrz. Na szczęście nowoczesne zabezpieczenia sieci kanalizacyjnych pozwalają na zatrzymanie zapachów wewnątrz zamkniętej przestrzeni i przeprowadzenie daleko posuniętej neutralizacji szkodliwych związków i odpadów chemicznych. Na podobnej zasadzie działające oczyszczalnie stawiane są również przy różnych firmach produkcyjnych.
Oczyszczalnie ścieków łączące we wspólną sieć kanalizacyjną jedną z części miasta
Dobre działanie oczyszczalni ścieków będzie możliwe między innymi wtedy, kiedy wszystkie ich elementy zostaną dobrze ze sobą połączone. W większych miastach zdarza się, że wciąż dobudowywane są oczyszczalnie ścieków, na przykład takie, które łączą ze sobą jedną z części miasta. Może być to ta część miasta, która nie posiada dobrej oczyszczalni ścieków i stary, niesprawny już system kanalizacyjny lub bardzo intensywnie zaczęła się rozwijać i dlatego pojawiła się potrzeba postawienia w niej dodatkowej oczyszczalni. Podłączenie różnego rodzaju budynków do nowej oczyszczalni może nie być łatwe, ale na szczęście nowe oczyszczalnie wyposażone są w szereg podejść dla połączeń kanalizacyjnych, co ułatwia wykonanie zaplanowanych robót.
O szarej wodzie
Szara woda ? Europejska Norma 12056-1 definiuje szarą wodę jako wolną od fekaliów zabrudzoną wodę. W praktyce jest to nieprzemysłowa woda ściekowa wytwarzana w czasie domowych procesów takich jak mycie naczyń, kąpiel czy pranie, nadająca się w ograniczonym zakresie do powtórnego wykorzystania. W tradycyjnym gospodarstwie domowym 50?80% wody ściekowej może być wykorzystanej jako szara woda. Do wykorzystania nadaje się niemal cała woda, jakiej używa się w domu, z wyjątkiem wody po spłukaniu toalet. Szara woda znacznie różni się od wody powstałej po spłukaniu ubikacji zarówno ilością, jak i różnorodnością zawartych w niej chemikaliów i bakterii (od odchodów po toksyczne środki chemiczne). Szara woda zawdzięcza swą nazwę mętnemu wyglądowi oraz statusowi, który nie kwalifikuje jej jako wody czystej pitnej ani też jako wody silnie skażonej. Zgodnie z powyższą definicją, jeśli szara woda zawiera znaczące ilości odpadów kuchennych czy też silne środki chemiczne, należy ją zakwalifikować jako ściek.
W XX wieku w związku z kurczącymi się rezerwami wody gruntowej oraz przeładowanymi kosztownymi systemami uzdatniania wody zrodziło się zainteresowanie ponownym używaniem i odzyskiwaniem części zużywanej wody zarówno w domu, jak i komercyjnie. Przykładem obiektów, gdzie standardowo używa się szarej wody, są budynki autonomiczne.
Ze względu na obawy co do potencjalnych zagrożeń zdrowotnych czy środowiskowych, wiele prawodawstw wymaga tak intensywnej przeróbki szarej wody w celu jej legalnego przetworzenia na wodę czystą, że koszt odzysku jest wyższy niż koszt pozyskania czystej wody.
Pomimo tych przeszkód, szara woda jest częstokroć stosowana do podlewania i nawadniania ogrodów - legalnie, a czasem i nielegalnie. W strefach klimatycznych narażonych na suszę, gdzie stosowane są zakazy używania wody pitnej do podlewania czy mycia aut, jest ona stosowana często. Przykładem kraju o takim klimacie jest Australia, gdzie rząd ze względu na suszę wprowadził regulacje prawne umożliwiające stosowanie szarej wody, i gdzie są dostępne w sprzedaży systemy do rozsączania szarej wody, posiadające certyfikację w tym zakresie. W krajach trzeciego świata używanie szarej wody jest powszechne, pomimo braku regulacji prawnych w tym zakresie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szara_woda