Zazwyczaj o nieco większych wymiarach niż
Zwornik, klucz ? szczytowy kliniec łuku lub niektórych typów sklepienia, zazwyczaj bogato profilowany i zdobiony dekorem rzeźbiarskim, wykonany z kamienia lub ceramiki, charakterystyczny dla gotyckich sklepień krzyżowo-żebrowych.
Usytuowany jest w najwyższym punkcie sklepienia lub łęku. Określany też jako kliniec szczytowy, kliniec kluczowy. Zazwyczaj o nieco większych wymiarach niż pozostałe ciosy kamienne lub cegły. Przenosił siły ściskające. Określenie klucz częściej stosuje się w odniesieniu do łęku, archiwolty, natomiast zwornik w odniesieniu do sklepienia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zwornik_(architektura)
Abakus (gr
Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny, pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.
W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakus_(architektura)
Akroterion w internetowej encyklopedii
Akroterion, akroterium (naszczytnik) ? terakotowa, marmurowa lub brązowa dekoracja, która wieńczyła szczyt i boczne narożniki (frontonu) w klasycznych budowlach greckich i rzymskich. Mógł mieć formę stylizowanej palmety, woluty, liści akantu, trójnogów, figury lub grup figur.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Akroterion