Najbliższa rodzina nie zawsze mają czas, aby zająć się schorowaną babcią, dlatego dobrze jest poszukać miejsc takich jak . Opieka oraz doświadczony personel w większości z nich jest dobra.Starość- definicja i znaczenie współczesne
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).
Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.
W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość
Nie ma co się bać domów opieki
Domy starców w Polsce mogą się źle kojarzyć, ponieważ dopiero od niedawna coraz więcej rodzin potrzebuje gdzieś umieścić swoją babcię albo dziadka. Tak na prawdę nie można się zniechęcać, ponieważ prawie wszystkie domy starców posiadają bardzo dobre zaplecze medyczne oraz sanitarne. Więc nie ważne w jakim stanie jest nasz sędziwy członek rodziny to zawsze zajmą się nim jak należy.
Co do ogólnej atmosfery to bardzo dużo zależy od nastawienia samego pensjonariusza, ponieważ opiekunki, czy opiekunowie pracujący w takich przybytkach rzadko bywają zgryźliwi czy niemili. Wyżywienie oraz rozkład dnia również mogą się różnić w zależności od ośrodka dlatego zawsze warto odwiedzić ich kilka i zdecydować, który będzie najlepszy.
Wikipedia i historia pielęgniarstwa
W Polsce pierwsze szpitale lokalizowane były przy zakonach. W XI-XII wieku działało tu większość zakonów funkcjonujących w Europie.
W 1609 r. sprowadzono bonifratrów, a w 1651 r. królowa Maria Ludwika doprowadziła do przyjazdu do Krakowa sióstr ze Zgromadzenia Szarytek. Z czasem prowadziły one działalność pielęgniarską prawie we wszystkich szpitalach w mieście. Należy również zaznaczyć, że nie podejmowały one opieki w nocy.
W drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku polskie pielęgniarstwo przeżywało kryzys. Pod wpływem krytyki zaczęto organizować pierwsze szkolenia dla dozorców.
W 1895 r. powstała pierwsza w Polsce szkoła pielęgniarstwa, Lwowska Szkoła Pielęgniarstwa, i funkcjonowała do rozpoczęcia I wojny światowej. Utworzono ją we Lwowie przy Szpitalu Powszechnym. Szkoła do 1937 nie miała pełnych praw, prowadziła głównie kursy tylko dla zakonnic dla potrzeb szpitali a jej status i znaczenie dla rozwoju pielęgniarstwa są do tej pory niejasne
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pielęgniarstwo